علی‌رغم غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال، اکثر صرافی‌ها در حوزه‌ ارزهای دیجیتال مثل بایننس متمرکزن. ارز دیجیتال یونی سوآپ، توسط صرافی غیرمتمرکز یونی سوآپ عرضه شده.

آشنایی با صرافی غیرمتمرکز یونی سوآپ

در صرافی‌های غیرمتمرکز از قراردادهای هوشمند استفاده می‌شه و پای هیچ واسطی در میان نیست.

تفاوت معماری صرافی متمرکز و غیرمتمرکز

معماری صرافی یونی سوآپ با صرافی‌های سنتی تفاوت داره؛ اکثر صرافی‌های سنتی با استفاده از یک دفتر سفارش به تطابق خریداران و فروشندگان می‌پردازن، اما این پروتکل از استخرهای نقدینگی در تسهیل مبادله دارایی‌های دیجیتال استفاده می‌کنه. 

ذخایر موجود در قرارداد‌های مبادله توسط شبکه‌ای از فراهم‌کنندگان نقدینگی (Liquidity Provider) تامین می‌شه. این تامین کنندگان نقدینگی مقدار معادلی اتر و یک توکن ERC20 یا دو توکن ERC20‌ رو به قرارداد مبادله مربوط واریز می‌کنن. اولین فراهم‌کننده نرخ مبادله رو تعیین می‌کنه و اگر این نرخ مناسب نباشه، تریدر‌های دیگر رفته رفته اون رو اصلاح می‌کنن. تمام تامین کنندگان نقدینگی بعدی، با استفاده از نرخ مبادله ایجاد شده اقدام به واریز و انجام معامله می‌کنن.

یونی سوآپ از توکن‌ نقدینگی (یا Liquidity Token که به اختصار LP Token نامیده می‌شن) هم استفاده می‌کنه که این توکن‌ها در مطابقت با توکن‌های ERC20 واریزی در استخرن. توکن‌های LP نشون‌دهنده مشارکت یک تامین کننده نقدینگی در یک قرارداد مبادله هستن. هدف از این کار، تشویق Liquidity Providerها برای ادغام ذخایر خود در استخره، تا همه ذخایر به یک ذخیره واحد تبدیل بشن.

بیشترر بخوانید: lp token چیست؟

فراهم کنندگان نقدینگی می‌تونن به فروش و یا ارسال توکن‌های نقدینگی بین اکانت‌ها بپردازن و برای این کار لازم نیست که نقدینگی رو از قرارداد مبادله بردارن. البته این توکن‌های نقدینگی شدیدا مختص به یک قرارداد مبادله هستن. فراهم‌کنندگان نقدینگی در عوض کاری که انجام می‌دن، سهمی از کارمزد تراکنش رو بعد از اجرای ترید دریافت می‌کنن.

قراردادهای هوشمند در یونی سوآپ

یونی سوآپ متشکل از دو نوع قرارداد هوشمنده که قرارداد مبادله و قرارداد کارخانه نام دارن.

قرارداد مبادله

این قرارداد‌ها به زبان برنامه‌نویسی Vyper نوشته می‌شن. هر قرارداد مبادله دقیقا از یکی از توکن‌های ERC20 پشتیبانی می‌کنه و هر قرارداد دارای ذخیره‌ای از اتریوم و توکن ERC20 پشتیبانی شده است. ترید‌هایی که بر روی یک قرارداد مبادله ایجاد می‌شن، اجازه ترید مستقیم یک توکن ERC20 به یک توکن دیگر ERC20 رو با واسطه اتریوم می‌دن. 

قرارداد کارخانه

با استفاده از قرارداد کارخانه می‌شه به نصب یک قرارداد مبادله جدید پرداخت. بنابراین هر توکن ERC20 که هنوز دارای قرارداد مبادله نیست، می‌تونه با استفاده از قرارداد کارخانه اقدام به ایجاد اون بکنه. از قرارداد کارخانه می‌شه برای جستجوی همه توکن و آدرس‌های مبادله‌ای که به سیستم اضافه شدن، استفاده کرد.

تفاوت صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز

۱- اعتماد به صرافی متمرکز:

اعتماد بلای خانمان سوز؛ در صرافی‌های متمرکز شما باید قبل از هر چیزی به صرافی اعتماد کنید و ارزی که قصد خرید و فروش اون رو دارید به صرافی ارسال کنید. در این صورت اگه صرافی هک بشه و یا کلا تصمیم به کلاه‌برداری داشته باشه، موجودی شما از بین میره و دست کاربر به هیچ جا بند نیست. (اتفاقی که در ترکیه افتاد.)

اما در صرافی‌های غیر متمرکز نیاز به انتقال سرمایه به صرافی ندارید و با اتصال کیف پول خود میتونید معاملات خودتون رو انجام بدید.

۲- محدودیت های سیاسی-جغرافیای در صرافی های متمرکز

ظلم صرافی های متمرکز؛ بسیاری از صرافی‌های متمرکز محدودیت‌هایی برای کاربرانی که در منطقه‌ خاص جغرافیایی زندگی می‌کنن ایجاد کردن. به عنوان مثال اگر صرافی بایننس متوجه بشه که شما کاربری از ایران هستید، حساب شما رو مسدود می‌کنه. به این دلیل کاربران ایرانی مجبورن از VPN هایی که آدرس آی پی اون‌ها ثابت بمونه استفاده کنن که هزینه ی زیادی داره و دخلش به خرجش نمی‌ارزه.

جهانیان در استفاده از صرافی غیرمتمرکز نیازی به vpn ندارن اما ما همیشه خاصیم!

ما در صرافی‌های غیر متمرکز هم نیاز به استفاده از VPN داریم ولی دلیلش فیلتر شدن صرافی از طرف ایرانه. در این شرایط میشه از vpn های رایگان استفاده کرد و به هیج مشکلی برنخورد.

۳- کارمزد زیاد صرافی های متمرکز

موضوع آخر کارمزدهای نسبتا بالاییه که برخی صرافی‌های متمرکز ارزهای دیجیتال از کاربران دریافت می‌کنن.

ارز دیجیتال یونی سوآپ

پروتکل ارز دیجیتال یونی‌ سوآپ در سال ۲۰۱۸ توسط هایدن آدامز طراحی و اجرا شد اما ناگفته نمونه که ویتالیک بوترین، خالق اتریوم، زیرساخت‌های لازم برای طراحی این ارز دیجیتال رو فراهم کرد.

یونی سوآپ بر بستر بلاک‌چین شبکه اتریوم اجرا می‌شه که با استفاده از اون می‌شه به مبادله خودکار بین اتریوم و توکن‌های ERC20 پرداخت.

تبادل معاملاتی اکثر رمزارز ها بر بستر اتریومه و اکثر رمزارز ها بلاک‌چین خودشون رو ندارن.

اتریوم یک پلتفرمه که توکن‌های دیگه امکان اجرا بر بستر اون رو دارن و رایج‌ترین توکنی که بر بستر شبکه‌ بلاک‌چین اتریوم اجرا می‌شه، ERC20 هست.

یونی سوآپ قصد داره با به وجود آوردن مدل‌های جدیدی از مبادلات ارزی، تحولی رو در این زمینه ایجاد کنه. به عبارت دیگه یونی سوآپ در تلاشه تا مالکیت کاربران و نحوه تعامل کاربران رو تغییر بده.

بیشتر بخوانید: ارز اتریوم [ ETHEREUM ] چیست؟

ساختار کارمزدهای یونی سوآپ

ساختار کارمزد یونی سوآپ برای ترید‌های انجام شده بر روی پروتکل:

• ترید اتر به ERC20: مقدار ۰.۳ درصد کارمزد به صورت اتریوم پرداخته می‌شه.
• ترید ERC20 به اتر: ۰.۳ درصد کارمزد به صورت توکن مورد نظر پرداخت می‌شه.
• ترید ERC20 به ERC20: مقدار ۰.۳ درصد کارمزد برای تبدیل توکن اول به اتریوم و ۰.۳ درصد دیگر نیز از تبدیل اتریوم به توکن دوم پرداخت می‌شه.

ویژگی‌های یونی سوآپ

یونی سوآپ دارای دو ویژگی اصلیه:

• تبادل توکن یا Swap: این ویژگی به کاربران امکان می‌ده تا بین اتریوم و توکن‌های مختلف ERC20 مبادله داشته باشن.
• استخرهای نقدینگی : این ویژگی به کاربران امکان می‌ده که از طریق تامین نقدینگی درآمد کسب کنن. این کار با واریز توکن در یک قرارداد هوشمند انجام می‌شه.

دلایل محبوبیت یونی سوآپ

۱. در اختیار داشتن کامل دارایی:

به خاطر غیرمتمرکز بودن بستر یونی سوآپ، دارایی شما کاملا در اختیار خودتونه و خطر هایی مثل هک، کلاهبرداری صرافی و … دارایی شما رو تهدید نمی‌کنه.

۲.عدم نیاز به احراز هویت

۳. هزینه پایین تراکنش‌ها

۴.۴. دسترسی به توکن‌های جدید

مزایای یونی سوآپ:

• یونی سوآپ غیر‌متمرکزه و وابسته به افراد ثالث نیست.
• هزینه انجام ترید بر روی این پروتکل در مقایسه با صرافی‌های غیرمتمرکز دیگه کمتره.
• این پروتکل به هر کاربری اجازه می‌ده که یک قرارداد مبادله برای هر توکن ERC20 ایجاد کنه.
• با واریز جفت ارز دیجیتال در این پروتکل، می‌تونید کارمزد مبادلاتی که دیگران انجام می‌دن رو به صورت پاداش دریافت کنید.

در حال حاضر، یونی سوآپ در جایگاه دهم بازاره.